mércores, 27 de abril de 2016

viaxar seguras

Para ir adiante hai que medir, mìnimo, 1.35m
Ao longo do curso facemos varias saìdas á contorna pròxima para participar en eventos ou intercambios culturais convidados polo Concello  o Colexio de Primaria, a Unitaria de Rubiòs, o IES.... Opino que son oportunidades de disfrutar de actos culturais, unha obra de teatro, un festival, un concerto..., que aportan arte e belezaa a todos e todas e nos axudan a ser sensibles a estas disciplinas. Tamèn è interesante aperender a conducirse en entorno diferentes ao cotiàn e coa pequena autonomìa que supòn estar sen a supervisiòn directa de papà ou mamá. A autoestima medra ao sabermos competentese dignos de actividades interesantes.
A dificultade estriba en levar ao grupo a eses destiños, e temos a sorte de contar con papàs e mamàs dispoñibles para levalos e traelos. as medidas de seguridade e os sistemas de retenciòn e a normativa ao respecto son tema de conversa comun neses dìas.
Respectamos escrupulosamente esta normativa e aìnda imos mais lonxe se o sentido comùn asì nolo indica.
Aquì vos deixo enlaces à normativa:
https://www.boe.es/boe_gallego/dias/2015/07/18/pdfs/BOE-A-2015-8047-G.pdf
http://www.dgt.es/Galerias/seguridad-vial/educacion-vial/recursos-didacticos/infancia/2015/Sistemas-de-Retencion-Infantil-DGT.pdf

as revàlidas

Xa o nome nos transporta a tempos antiguos, aqueles onde a letra con sangue entraba, e, efectivaamente, en tempos en que a neurociencia nos advirte da ineficacia dos exames en xeral, ven a administraciòn a impoñer, sen ningùn consenso social nen pedagòxico estas probas que rememoran aqueles tempos que algùns estrañan...
As probas de reválida son, dentro da LOMCE, unha das medidas que mais me indigna, en primeiro lugar porque desautoriza ao corpo de mesres, con probada (aprobando unha carreira e superando unha oposicòn) competencia para axudar ao alumnado a adquirir coñecementeos e valorar o grao de consecuciòn deste obxectivo. O sistema educactivo xa tendieseñado a traves das avaliaciòns, un sistema de valoraciòn dos avances do alumnado e un sistema de informaciòn às familias. Coa imposiciòn da revbàlida, a admilistraciòn pasa por riba dos profesionais eduacivos (que a proia daministraciòn avalou) e dobra esforzos e gastos en tempos de crise.
Inda por riba, a revàlidaa de 3º sò avalìa coñecementos de linguas e matèmàticas...de novo vltamos a tempos antiguos.Os profesionais da educaciòn levamos ducias de anos tratando de que a administraciòne a sociedade deixe de sobrevalorar tanto estas dùas asignaturas e recoñeza que o mundo do coñecemento ten outros puntos de aroximaciòn (mùsica, ed fìsica, relacions interpersoais, plàstica, etc) tan dignos como as mates e as linguas. Cando xa estabamos logrando que se lle deixara de chamar "as marìas" a esas asignaturas desprezadas, cando xa conseguiramos falar de comeptencias clave , de repente voltamos aos anos sesenta .
O mes que vèn son a revàlidas en Galicia (en 7 Comunidades Autònomas non se realizaràn e noutras 4 estàn denunciadas perante  Trubunal Supremo). O profesorado xa se manifestou perante esta lei tan polèmica, a LOMCE, as ANPAS tamèn mostraron o seu posicionamento. Agora è o momento de mostrar o seu posicionamento as familias individuais, ë o momento de participar, a democracia constrùese co esforzo de todos, nonpodemos agardar a que outros decidan por nòs, non podemos acomodarnos na queixan e non colaborar cos cambios necesarios. As familias que estean de acordo coa revàlida que envìen aos seus fillos o dìa do exame, pero as que non estean de acordo que consideren a posobilidade de non mandar aos seus fillos à revalidad, non hai ningùn tipo de consecuencia para eles nen para os fillos e serìa a forma en que o goberno central entendera que esta medida de avaliaciòn è totalmente inoportuna.
aquì vos deixo un enlace à paxina dunha confederaciòn de ANPAs, ahì tedes informaciòn sobre as revàlidas http://www.anpasgalegas.org/2016/04/rexeitamos-as-revalidas-de-3o-e-6o-de-primaria/

Mouri vai de Finde!


Esta vez tocoulle á Freixa levar a Mouri, que ilusiòn lle fai ir durmir a casa das compañeiras e compañeiros!

domingo, 10 de abril de 2016

os carballos da fonte da Moura

Os carballiños prenderon, bueno, todos menos un que haberà que observar. Por momentos imaxno ir cada ano a ver como medran, coñecer cada vez algo mais sobre as prantas, as arbores, o carballo, àrbore emblemática pra nòs, galegos e galegas, emocionarnos cos cambios nas estaciòns...bueno, imaxinar e soñar è un pracer en sì mesmo.
Pero a sorpresa foi outra! Vese que sorprendemeos a Moura a peitearse na fonte e fuxìu deixando o peite, o espello e un pendiente (a pesar de que a nosa algarabìa sìntese a distancia e os paxarìños houberon de advertirlle da nosa chegada)... a discusiòn foi dura, collemos as sùas cousas e levàmolas para o cole (asì ela terà que vir buscalas e nos darà unha visita), ou deixàmolas estar, ois non son nosas ( a tì gustarìache que entrara un lad`ron na tùa casa e te levara os xoguetes?).
Eu tiña planeado levar todo para o cole, pero è que non contara coa pepita grilla da clase asì que non habìa remedio, a profe è a garante da calidade moral das noss acciòns asì que ahì deixamos todo, coa esperanza de que Moura nai, agradecida teña un detalle con nos...







ioga

Cando mencionamos esa palabra a todos s nos veñen ideas à cabeza, pois o outro dìa pasamos das ideas às vivencias e asì bailamos ao son da elàstica, medamos dende sementes ata ser prantas, saudamos ao sol  e disfrutamos da compañìa de Sandra...grazas!
Igual debe ser que practicar ioga ten que ver con estar presentes nas nosas acciòns cunha actitude de observaciòn aceptaciòn e calma...debe ser iso!

dobrar camisetas ou o gusto pola orde

 Xa hai unhas semanas que vìu Marta a axudarnos coa roupa de Moura, para poder garddala na gaveta dobrada, asì caben mellor, grazas Marta, pasàmolo ben e aprendemos! Iso è o que nos gusta e a ùnica forma que sbemos e estar no cole!
O sentido da orde aprendese e practìcase, anque eu observo todos os dìas a maiorìa dos meus alumnos xogando a ordear , clasificar, organizar os obxectos cos que xogan, quer dicir que teñen unha inclinaciòn natrual pola orde, polas cousas ben feitas e pola beleza, eu pensaba que serìa moi dificil para eles aprender a dobrar pero non,, cunha pouca de axuda eran capaces , calro que sì, e que fachendosos se sentìan....o aoutoconcepto, o sentido da responsabilidade, a saber cantas
sensaciòns e coñecementos se estaban mobilizando nese momento...

Aproveito para compartir un artigo interesante, e como sempre, agradecense comentarios
.http://www.lavozdegalicia.es/noticia/extravozok/2016/03/17/bien-hijos-dejelos-paz/00031458215861364177852.htm?utm_source=facebook&utm_medium=referral&utm_campaign=fbgen



martes, 5 de abril de 2016

preservar o asombro

O asombro e o desexo de coñecer, è non dar o mundo por suposto. Os nenos e as nenas asòmbranse ao descubrir o mundo que lles rodea, estàn estreando o mundo, isoè o que suscita tantos porquès, o que asombra è a beleza da realidade, O asombro è o motor da aprendizaxe. O asombro non se xenera, respètase, para iso hai que respetar  o ritmo deles, as etapas da infancia, a sede de silencio e beleza, de misterio...
(extracto da entrevista a Catherine Lécuyer, invesitgadora, autora do libro "Educar en el asombro".)

canto dura un minuto?


En 5 minutos acabarìa o recreo, algùns decidiron observar como os graiños de area pasaban para abaixo ata reunirse todos no fondo, asì pasaron os 5 minutos, eu lles dicìa que non botaran os ùltimos cinco minutos de recreo mirando para a area cair, que iso era perder o tempo...Què saberei eu do aproveitamento intelectual que se produce na mente infantil cando està embelesada na observaciòn dun fenòmeno? Neses momentos hai que dar un paso atràs, abandoar as pretenciosas posturas adultas e deixar que o seu patròn interno de aprendizaxe actùe.


Prantar unha àrbore

Bueno, o traballo quedou feito, a chuvia foi persistente pero nos fomos pacientes e alà pola tradiña fixemos unha escapada xa os poucos que quedamos e prantamos 11 belidos carballos que visitaremos para velos medar















a fonte onde se peitea a Moura...





Iago marcha para Menorca

Pois rosalìa de Castro para Buenos Aires e Iago e a sùa familia para Menorca, parece que as cousas non mudan moito!, Bueno, agardamos terte pronto entre nos, Iago, disfruta dos aires meditarràneos!

adios regatos pequenos

Rosalìa de Castro marcha para Buenos Aires e lèvanos con ela para non ir tan soìña...e enrolando e desenrolando imos descubrindo quèn vai nos camarotes, mentres practicamos a coordinaciòn viso-motora, necesaria na vindeira competencia da escrita