Toparedes no
histórico do blog, no apartado pedagoxía, algunhas entradas relacionadas con
este asunto, polémico onde os haxa.
A pesar de
que a lexislación é clara en indicar que o tratamento da lectoescrita en
infantil ten o grado de ACHEGAMENTO, a realidade das aulas é que se está
abordando esta habilidade de forma sistemática na Etapa infantil, cousa
que considero un grave erro pedagóxico, contraindicado por todas as voces
científicas e con posibles graves consecuencias a nivel académico e emocional.
O cerebro do
neno menor de 6 anos pode non estar sufientemente formado para abordar a
aprendizaxe da lectoescrita, se se forza a un neno a aprender a ler e escribir
antes de tempo podemos estar causando disfuncións intelectuais que se mostrarán
no futuro, aparte de minar a motivación por aprender e, o que é mais grave,
privar á crianza da súa actividade natural, plataforma inigualable para posteriores
aprendizaxes académicos, e sobre todo o
seu dereito: XOGAR.
En tanto que
a escola de define como respectuosa non podemos mais que ofrecer o mundo das
letras como unha posibilidade amable inserida dentro de situaicóns reais e
práticas, deixando que cada individuo se achegue a él ao ritmo que o seu
desenvolvemento vaia marcando e dunha forma adecuada ao momento madurativo de
cada un.
De modo que
abordamos a lectoescrita, sí, no cole hai letras e palabras escritas por moitos
sitios , pero non se forzan procesos, só se convida sutilmente, o interés da
crianza e a súa capacidade marcan o ritmo. O interés ven coa crianza de forma
natural e a capacidade é estimulada mediante o xogo libre principalmente e a
gran variedade de materiais e propostas de actividade diarias.
Ao chegar ao
último ano de infnail, e para aqueles nenos/as que vaian a incorporarse á
escola convencional , no caso de ser necesario, deséañase, en acordo
coas familias, un plan de achegamento
mais sistematizado , pero sempre
preservando os dereitos do neno/a e o seu benestar.
Marzo 2019
Ningún comentario:
Publicar un comentario