Eu imaxino e trato de construir no caso particular da Escola
de Taboexa, unha escola que respete e que confìe, e pouco mais; como son de
ciencias o meu cerebro gusta de buscar o concepto matrio; a risco de excederme
na miña tendencia à sintese sigo a defender ese binomio:
Respeto ás crianzas significa unha formaciòn do profesorado
seria e actualizada. Significa que o profesorado sae dos seus estudios cun
coñecemento inicial de calidade en canto à psicoloxìa infantil, á didàctica ,
pedagoxìa, etc, e tamèn unha conciencia plena da importancia da nosa labor e as
implicaciòns na vida persoal e social da comunidade, da especificidade do trato
con persoas, en concreto menores, e xa que logo, conscientes da necesaria
vocaciòn.
Respeto ás crianzas significa tamèn que o deseño dos
contidos (que è o que hai que aprender)
sexa resultado dun estudio minucioso das necesidades da sociedade e das
potencialidades e necesidades do
alumnado en cada estadio evolutivo e sexa actualizado e flexible para poder
adaptarse aos diferentes contextos.
Respeto ás crianzas significa usar unha metodoloxìa eficaz baseada
en coñecementos actuais e contrastados de psicoloxìa e pedagoxìa e, por suposto
nas nosas intuiciòns persoais ao servicio da mellor atenciòn aos nosos usuarios.
Respeto ás crianzas significa comprender (e saber, pois asì
o terìamos estudiado na carreira) que cada persoa trae dentro potencialidades
(intereses, vocaciòns, fortalezas…) moi diversas, todas igualmente válidas e
necesarias para a sociedade, e que cada persoas avanza na sùa madurez a ritmos
diferentes, de novo todos válidos e necesarios. E tamèn que as persoas nos seus
diferentes estadios de maduraciòn teñen necesidades que deben ser atendidas
(xogo, movemento, investigaciòn…)
Respeto significa, por certo, tamèn, que as persoas han de
ser tratadas con respecto, mesmo as que teñen 3 anos e descoñecen o que esa
palabra significa, e sò saben e sinten que a adulta de referencia é necesaria
para a sùa seguridade persoal, e, xa que logo, entrèganse a éla sen cuestionar
o trato recibido.
E respecto tamèn son límites establecidos con claridade. As
adultas de referencia temos a responsabilidade de guiar ao menor no camiño da
súa maduración no seo da sociedade. Respectalos é aprendelos a respectarse a sí
mesmos e aos demáis.
E, que foi entòn da confianza? Ah!!!, pois a confianza nas
crianzas è a clave que nos dá a nós profesoras, seguridade e conforto na nosa
tarefa porque sentimos e pensamos que as crianzas, coa sùa inconmensurable
alegrìa por aprender e comprender o mundo, coa sùa perseverancia cando unha tarefa
lles interesa, son as nosas primeiras complices na feliz, apaixoante e moi
gratificante tarefa de acompañalas na aprendizaxe deses contidos (acaìdos), a
travès da nosa metodoloxìa (eficaz) implementada con meticuloso respecto.
Anque….facendo un (outro) esforzo de sìntese, case que me
atrevo a soster que a confianza è unha das caras do respecto, Eu respecto aos meus
alumnos/as cando confìo neles.
E tamèn falta dicir que a Escola imaxinada e procuraada
serìa unha instituciòn respectada e querida pola sociedade, as familias confìannos
o máis prezado que teñen dende moi cativos durante moitas horas ao ano sabendo
e sentindo que seràn tratados co coidado que merecen, os pequenos e as sùas
familias, que nos pagan para iso a través dos seus tributos.
Nun plano mais concreto imaxino, por imaxinar, crianzas que
non se ven obrigadas a escolarizarse antes de tempo, imaxino a escola infantil
atendendo ás necesidades de xogo, de movemento, de acompañamento emocional,
liberada de dañinas espectativas acadèmicas e meticulosa no trato con crianzas
tan vulnerables.
Imaxino unha escola que asume que non ten xurisdicciòn no
tempo privado do alumnado e as familias.
Imaxino unha escola que è flexible en canto as tempos de
aprendizaxe dos contidos, adaptàndose asì as diferentes caràcterìsticas do
alumnado
Imaxino a unhas escola que coida da saùde emocional do seu
alumnado como o ben mais prezado e que defende o mellor para eles por riba de
outras consideraciòns.
Imaxino unha escola que responde ás necesidades e os
talentos do alumnado aportando apoio profesional adaptado.
Imaxino unha escola consciente de que està acompañando a
maduraciòn da nova cidadanía, e, polo tanto , xèrmolo da sociedade adulta do
futuro. A Escola è un proxecto social.
Imaxino a Escola transmitindo amor e devociòn polo noso
corpo como comunidade: A Natureza
Imaxino a Escola fora da Escola, na vida real
Imaxino a Escola como un espazo e un tempo onde as persoas
se respectan e confìan unhas noutras.
Un espazo de felicidade.
Marzo 2018
Marzo 2018
Ningún comentario:
Publicar un comentario