despedidas

Despedimonos Moura, agradecendo ás familias a confianza de deixar o mais prezado nas miñas mans, ás crianzas a alegría e o amor entregado a chorros, e a ti, Moura, o alento e a inspiración constantes  para traer cada día novas aventuras ás nosas vidas, aventuras que nos ciñen máxicamente á terra e á comunidade que nos acollerá no noso paso polo mundo.

Penso que se acompañou o desenvolvemento emocional  físico e intelectual do grupo de crianzas baixo os criterios de respecto e confianza que guían o proxecto, con todos os fallos que un humano pode ter. Penso tamèn que a relación coas familias foi de colaboración e respecto en xeral e agradezo o apoio ao proxecto. Non é menos certo que algunhas familias non toparon no Centro o proxecto esperado, e que o centro non topou nalgunhas familias o apoio necesario para facilitar a labor, moi gratificante, claro que sí, pero dificil e cansada, de asistir á vivencia escolar con criterios de excelencia. Isto acontece todos os anos, non todas

o Tesouro da Moura

Si, outravolta topamos o Tesouro, outra vez , xunto co cole de Rubiós procuramos as pistas da Raposa entre petroglifos, fontes, penedos e pozas ate dar coa Raposa.
A Raposa Raquel Queizás, que, coma sempre, sabe conectar coas crianzas pondo nelas esa cara de pasmo e espectación cando escoitan as súas historias, deulles a axuda final para o encontro tan ansiado, Mouri, Poké e o tesouro metidos dentro da Cova. Os maiores poñen as botas, pois a cova ten auga no fondo e van recuperar os nosos amigos, topan o tesouro de lambetadas e xoias para todos e topan tamèn a mensaxe

as letras galegas

A nosa fala nos explica como identidade colectiva e nos une aos nosos antergos, é a raíz que penetra na nosa terra e,en conxunción co mundo subterráneo de clima, composición quimica dos elementos,sensacións sentimentos, orografía, historia...afortala esa unidade de forzas vivas actuais, pasadas e futuras que chamamos cultura.