Non é menos certo que esta implicación supónun solapamento delicado onde profe e mamá conflúen diante da meniña, ha de haber un esforzo mutuo en saber respectar límites e comprender necesidades.En todo caso, por difícil que sexa, é un exercicio necesario.
Na escola de Taboexa as formas deimplicacion familiar son
diversas, dende acompañar na asemblea inicial, nunha das tantas saídas,
colaborar co mantemento e mellora das instalacións, ate o sinxelo pero
significativo xesto de compartir con nós
un cacho de pan de millo feito polo avó ou unas mazás apañadas pola avoa.
Hoxe traio á conversa os
obradoiros. Neles, unha mamá (pai, avó ou outro adulto de referencia para
unha das crianzas) ofrécenos axuda para que o grupo realice unha creación. Ou para
mostrar algo de interés para o grupo. O abano de posibilidades é infinito,tan
amplio como adultos implicados e multiplicado polos seus intereses, coñecementos,
habilidades, etc. Emociónome rememmorando algunhas intervencións tan sorprendentes
por inesperadas , ofrecidas ao grupo con amor e dedicación por pais, nais e
familiares orgullosos de ter con qué agasallar ao seu meniño e ás súas compañeiras.
O obradoiro (poñémoslle un nome só para identificar a actividade especial na que
unha persoa que non é a profe gúia unha actividade dentro do cole) supón unha
novidade que rompe a rutina (bendita rutina na que nos abarrrelamos diariamente)
e ofrece a un pequeno grupo de crianzas interesadas un desafío manual,
intelectual, artístico… superior, sen deixar de atender ao grupo completo, que
sendo moito menor ca nos coles ordinarios, é demasiado numeroso para ser
atendido adecuadamente por unha soa persoa.
Pero ademáis, o obradoido serve para que a mamá en cuestión
viva e sinta en directo a dinámica escolar na que está integrada a súa filla, para
que saiba e coñéza qué é o que fai a súa filla no cole e cómo discurre o tempo
alí. Até pode que se vexa sorprendida por unha nena diferente á que ela coñece.
Sí, nai e filla teñen a oportunidade de verse dende outra posición: a nai pasa
a ser profe de todos e a filla pasa a ser unha alumna mais, unha
nena no medio de outros nenos.
A nai disfruta dunha
boa oportunidade para coñecer a forma de relacionarse da mestra coas
crianzas e o ambiente no que a súa fillla pasa tantas horas. Ate é convinte
para a mestra ter outra mirada sobre o grupo e sobre o seu traballo, un testigo
do que acontece na aula e da súa acción profesional. Se ben é certo que a
mestra mantén unha observación e reflexión constante sobre a súa práctica, unha
presencia nova potencia e afortala esa consciencia e revisión necesarias, e
tamén aporta novas reflexións sobre o grupo e a dinámica escolar. Recursos
valiosos para a mestra que sempre busca comprender e mellorar.
Ao respecto da nena, a pesar de que a presencia da nai pode remover
conflitos, precisamente pola dificultade de manexar a coincidencia do contexto
familiar e escolar, a xestión dos mesmos é un exercicio de maduración persoal.
A alegría e o orgullo de ser anfitriona da súa nai na escola, espazo propio da
nena, ver a súa nai facerse un oco nese espazo seu e ver á mestra facilitar
esta situaicón constitúen un alento e un emoderamento persoal.
Nesta época do curso, as meniñas novas aínda se afanan en comprender
e interiorizar rutinas e integrarse no grupo, ao mesmo tempo que todo o grupo
sofre unha reconfiguración nas súas relacións persoais pois uns marcharon e
chegan outros. Non é tempo de moitas sorpresas, estamos estabilizando a
dinámica escolar. Pero algunhs temperamentos
mais exploradores, ou crianzas máis maduras, demandan avanzar nas
actividades e nos desafíos escolares, nas aaventuras. Non é
facil entón atender a estas dúas tarefas contrapostas para unha soa mestra, mesmo
aínda é cedo para as saídas que tanto nos gustan. Por iso é tempo ideal de
obradoiros, e por se nos vos decatárades do alcance dos mesmos escribo estas
reflexións para animarvos. Creo que é unha experiencia agradable para as mamás
que xa viñeron este ou outros cursos, oxalá tivérades a mesma oportunidade
durante toda a vida escolar das vosas crianzas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario