Os xogos de dedos son pequenas rimas acompañadas dunha
coreografía de motricidade das extremidades superiores, espcialmente mans e dedos. Estes xogos, combinando sons e movementos, impulsan a madurez do Sistema Nervios Central. Unha rima
de apenas un minuto pode ter múltiples funcións: centrar, activar a memoria, a
atención, a coordinación, a linguaxe, os vínculos e o contacto co medio,
ademais de aportar ledicia, benestar e autoestima.
Os xogos de dedos son actuacións que facemos para as
crianzas convidándolles a que nos imiten. Eles son expertos imitadores, de
feito a
imitación é unha das principais ferramentas de maduración e
desenvolvemento cognitivo nas crianzas de infantil. Mentres o fan experimentan
gozo e alegría, imitan porque estpontáneamente nace de eles facelo, e nace
deles porque o ser posee as directrices internasqeu o levan a desenvolver as
actividadesque lle son beneficiosas. De modo, que, norma número 1, non lles forzamos
a imitarnos, se o xogo capta a súa atención o neno imitará, se non imita é
porque o xogo ou o momento non son acaídos. Agasallamos á crinaza cunha rima
como un mimo, un xogo casual sabendo que teñen un potencial pedagóxico moi
serio.
Co xogo de dedos estimulamos a súa coordinación motora e a
súa linguaxe dunha forma lúdica e relaxada, o máis importante é que nos
sintamos ese relax e esa alegría cando facemos a rima, así será o que
transmitiremos. As rimas non se ensinan,imítanse con gozo e entusiasmo.
Debemos ter en conta cando nosdipoñemos a facer un xogo de
dedos:
·
Facelas en persoa: a vibración da nosa voz
activa as súas cordas vogais. A nena vibra ao son da nosa voz
·
A linguaxe e os movementos han de ser claros e
precisos se iso é o que queremos impulsar. O noso estado vital ha de ser de
calma e estabilidade e de goze por facer o xogo.
·
A rima ofréces como un agasallo. A crianza
imitará o movemento e a linguaxe progresivamente mellor ao ritmo das súas
habilidades, co tempo e a repetición irá corrixindo desaxustes. Nos non debemos
corrixir. Ningún neno/a fai “mal” unha rima, se non acorde ao seu estado
evolutivo. É a nosa oportunidade de coñecelo. A autoestima debe permanecer
intacta. O neno debe experimentar a rima como un xogo e nós debemos adaptar a
rima ás habilidades do neno.
·
Se un movemento é demasiado difícil para unha
crianza,isto nos está indicando que precisa practicar unha versión máis
sinxela, que lle fará beneficio sen menoscabar a súa autoestima e motivación. É
máis facil facer movementos simétricos que asimétricos ou cruzados
(lateralizacion). E máis facil facer movementos globais de brazos que de dedos.
É mais facil levar o ritmo coa man que cos pés. É máis fácil moverse que quedar
quieto. Adaptamos a proposta ao estadio evolutivo da crianza.
·
As rimas conéctanse coa situación de vida, en
primavera, rimas de paxariños, no inverno, de neve, pola mañá rimas enérxicas e
pola noite relaxantes…
·
As crianzas adoran a repetición, non escatimemos
ese goze. Así daremos oportunidade a axustar a fala e o movemento e así
potenciar o beneficio do xogo.
Cando comezou o confinamento e unha vez superado o primerio
susto pensei que eu, dende casa, podía facer algo polas miñas crianzas fun
directa á páxina web do CRA Antía Cal para ter referencias de calidade. Topei
que propuñan un xogo de dedos. Eu coñecía os xogos de dedos asociados á pedagoxía
Waldorf, e intúía que eses inocentes pasatempos, tiñan unha incidencia
importante no desenvolvemento da crianza, así que me puxen a investigar máis a
fondo (xa que tiña tanto tempo…). Descubrín que, efectivemente, hai todo un compendio
de fundamentación pedagóxica detrás desas cantinelas, e hoxe, 2 semanas despois de mergullarme nese
mundo estou decidida a incorporalos á miña acción profesional, nas miñas
intervencións virtuais, de despois, cando se normalize o cole tamén (só queda
un “pequeno” detalle…hai que traducilos!).
Acompaño esta publicación co enlace a unha Rima A Torre con explicación e ás recomendacións de T Chuvarovsky sobre como usar as Rimas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario