As rutinas da Escola

A palabra rutina ven cargada como cun
significado de algo parecido á monotonía ou ao aburrimento, bueno,  entanto non topamos unha palabra máis acaída debo aclarar que non, que non cunda o pánico, non ten porqué haber aburrimento nas rutinas (conste que dende o aburrimento nacen as mellores ocorrencias ás veces, recomendable aburrirse) , tampouco o cole é unha troula continua, non, no cole hai momentos de recollemento e momentos de algazara, de actividade dirixida ou libre, de estar sós, en parellas, en pequenos grupos,

folga no ensino

Onte foi convocada pola CIGA e STEG folga no ensino. Apoio as reivindicacións nomeadamente a de baixar a ratio e a carga burocrática.

Baixar a ratio é unha reivindicación histórica, as miñas compañeiras nas vilas atenden a 25 crianzas de 3  (algunhas de 2) anos. Non precisa moitas explicacións: imposible facer un traballo de calidade nesas condicións. pero a consellería non entende de calidade, por moito que o cacaree na súa propaganda, só entende de números.

A nova reivindicación e tanto ou máis imperiosa. A carga burocrática e simplesmente insoportabel. Non só porque supón un traballo para o que non temos tempo,
ou nos vemos forzados a roubarllo ao noso principal cometido: atender ás crianzas, senón porque o mundo de aplicacións, formularios, protocolos, etc onde nos obrigan comunicarnos coa

hisorias do vestíbulo

Son as 9.O neno senta a quitar os seus zapatos para poñer as pantuflas, como todas as mañás. Trata de descalzarse sen despegar o velcro e a profe corríxeo: así non se sacan os zapatos, hai que despegar o velcro, xa o corrixíu moitas veces pero o rapaz non é quen de mudar a súa conduta errónea. Porque estamos de acordo en que é errónea, verdade? Se quitamos os zapatos sen despegar o velcro temos que pisar no talón e o zapato deteriórase, Hai que coidar as cousas por respecto ao esforzo que costa conseguilas.

A meniña chega ao vestíbulo pola mañá e pendura a cazadora de forma precaria, non tardará en caír (aparece moitos días a súa cazadora no chan). Ou mesmo a deixa enriba do banco, a piques de caír tamén. A mestra indícalle que a pendure pola capucha, que así non caerá. Ao día seguinte non se acorda da

Visita ao helicóptero de Queimadelos, ou cómo empezar ben o curso

Eu explico ás familias novas que esta saída é unha excurión do curso pasado "en diferido". En Xuño non está o helicóptero por tanto témola que facer en Setembro. O alumnado novo vén pola súa conta e a profe no coche de Sandra con 5 pequechos alumnos e alumnas de continuidade; qué fácil é todo cando somos poucos e as familias colaboran. Xa empezamos a disfrutar a excursión dende varios días antes (se quedamos ás 4 son feliz dende as 3, dicía O Principiño á súa amiga raposa). Esta saída ía ser a motivación para reactivar o blogue, sentía, e así foi.

Portas abertas en Taboexa!

E aquí estamos, enTaboexa, As neves, resistindo dende as aldeas galegas cun modelo de escolarización baseado no respecto polas persoas, grandes e pequenas,  na confianza no alumnado, na proximidade coas familias e a integración na contorna natural e social, cara a dignificar a Escola Pública e construir un mundo mellor !! case nada!  

Ese é o noso afán, o noso propósito, a nosa teima.

Abrimos as portas de por sí abertas, para as familias que queiran coñecer a escola de cara á matrícula do vindeiro curso.

As persoas interesadas que comuniquen ao 618849998 e concertaremos un encontro no mes de Marzo. O periodo de solicitude de matrícula vai do 1 ao 20 de Marzo

pequenos monstros asexan

Algo acontece, inda non escribin un só texto no blog e xa estamos no segundo trimestre.

É certo que o curso se presenta complicado, a súa configuración humana sitúame diante dun gran desafío profesional, as miñas conviccións sobre respectar os ritmos e ofrecer ao alumnado o que precisa polo estadio madurativo confrontan como nunca coas miñas ideas sobre o esforzo, os hitos de aprendizaxe e os stándares de competencia e centracion que eu marco (con flexibilidade , pero sí, marcamos) para o meu alumnado, sobre todo para o